Las abelhas dau silenci e autres poèmas inedits – Les abeilles du silence et autres poèmes inédits

Resumat

Lo temps es una transparéncia
ont s'esvanisson los aucèls
entre los rais blaus de l'abséncia.

L'òbra de Max Roqueta, centrada sus las garrigas lengadocianas del país natal, descriu la beutat solara o nuechenca de la natura, crudèlament indiferenta, una beutat d'ont raja una dolor a proporcion, que los umans se'n senton exiliats. La quita creacion, per tan bèla que siá, demòra marcada del sagèl del temps e del nonrés. L'escritura poetica consistís a se metre a l'escota del còr bategant de la vida qu'anima totas las creaturas, de la formiga a l'estela. Aqueles tèmas se retròban dins aqueste darrièr recuèlh que recampa totes los poèmas inedits en volum, demorats a l'estat manuscrit o solament publicats en revista. Un tèrç d'aquestes 130 poèmas datan de las annadas 40 e 50, los autres foguèron escriches dins las annadas 80 e seguentas. Max Roqueta i perlonga l'inspiracion dels tres grands recuèlhs precedents. Lo poèma es un sòmi despertat, una quista ontologica que nos adutz, gràcias al lengatge, al còr de l'èstre e de la vida. Lo poèta nos porgís, aicí coma endacòm mai, una òbra a l'encòp tragica, cosmica e prigondament enrasigada.