Li Maires d’Anguilas

Synopsis

[oc] Mens char (vielha edicion, libre passat) – [fr] Prix réduit (vieille édition, livre défraîchi) – [en] Discount price (early edition, worn book)

Lo barquet resquilha sus l’aiga. Lo buta Bajòca amb sa partega que vai tafurar dins la nita dau fons. Li sanhas dins aqueste canton de l’estanh son pas estadas dalhadas pèr la sega d’estiu. Una pradariá verda de fuelhas sus li cambas secas s’espandís a vista d’uelh bolegant si floquets jovenets, e l’aiga sema dins li traçats lusís qu’embòrnha. Lo solèu monta, s’entènd plus ges lo zonzon di moissaus. L’òme se lèva la masqueta de gaza. Ara que l’aiga se fai mai vesedoira e passa au rosat dins l’abrivament dau navegar. A cada còp de la barra la nau pichòta quilha un pauc lo nas e lampa mai. Darrier, de bofigas vènon crebar a la susfàcia, sa poison d’odor gatilha li narras. Passa una sèrp en morrejant. Lo còs longanha fai si zigazagas dins lo triangle de lutz que tirassa. I a plus que lo tombar di granolhas pèr menar de bruch. Ges d’aucèu. Lo butòr s’es taisat. Dempuèi un moment tanbèn s’ausís plus la manada.

Robert Lafont (Nîmes, 1923 – Florence, Italie, 2009) était un intellectuel occitan et plus particulièrement un linguiste, un écrivain, un historien, un spécialiste de la littérature et un théoricien politique. Il est une des plus grandes figures historiques de l’occitanisme.