Insularas

Resumat

Las isclas enfachinan. Pantais d’embarrament e d’evasion, tota iscla es femna. Son tanben d’obradors ont asatar los sòmis nòstres… Candide encara mal desgavachit, Janet, l’eròi del Terç Morir, quita sa Catalonha del sègle quinze per córrer la bèla aventura e se trobar un paire. Al mièg d’orrors sens nom ni nombre, rescontrarà la Femna e l’Iscla e comprendrà que las rasons d’estat an rason tard o d’ora de las amors o utopias insularas. Demorarà l’eroïsme, responsa a l’opression en forma de vana òbra d’art…

Dos libertins del sègle dètz e sèt son escampats per la tempèsta sus una iscla deserta, Amfícolpos, e condemnats a l’immortalitat. De luènh, espinchan lo capforc entre sciéncia e sapiença, fins al desastre terminal…

Dins dos contes filosofics, meravilhas de pluma destricada, dos cap-d’òbra cortets – una Odissèa e una Robinsonada – l’autor, grand mèstre en ironia, nos porgís una celebracion gostosa del mare nostrum.

Robèrt August Cesar Lafont (Robert Lafont en francés) (Nimes, 1923 – Florença, Itàlia, 2009) èra un intellectuau occitan e pus particularament un lingüista, un escrivan, un istorian, un especialista de la literatura e un teorician politic. Es una dei pus grandei figuras istoricas de l’occitanisme.