Las vias priondas de la memòria (2e édition)

Resumat

V'autres que legiretz Las vias priondas de la memòria, vos trompetz pas de libre coma z'an fach tant de monde dins sa lenga de revirada. Lo legissetz pas coma un libre de mai sus lo bon vielh temps que nos es tant de plasent purar. Legissetz-lo per çò qu'es, un grand libre tragic ente los sovenirs se fan memòria, ente la memòria soventavetz marca sas pajas de çò que tròba, la còrda de quauqu'un pendut. E si a d'aucuns moments – ieu, me quitara pus l'eimage de l'Anna de'n Larcy – sentetz que vòstras legremas, lor es pus pro de vòstra gòrja, que sian de franc desesper, anes ! n'es gran de p'ita rencurança. Mas migretz pas, l'i riretz maitot, entre purar e rire se bastis lo « sentit tragic de la vita », e n'autres Lemosins, n'autres d'aquelas montanhas, n'autres d'Occitania, sabem mai que jamai çò que quò vòu dire.